Tibok ng Unang Sulyap

May nais lamang akong inyong malaman,

Mula Norte pa-Timog ay ipagsisigawan;

Itong nadaramang,hindi ko malaman,

Baka sakaling ako'y inyong matulungan.

Di ko maapuhap ang kapanatagan,

Sa ilang gabing laman ka ng isipan,

Mula ng araw na ika'y matitigan;

Puyatin ako'y isa ng kalabisan.

Sa balintataw mata nya'y naaninagan,

Mga labi nyang nais ko sanang mahagkan,

Huling-huli nya ang aking kahinaan;

"Langyang puso to!",biglang yatang tinamaan.

Sana'y muling magkrus  ang ating daanan,

Sa tamang panahon ng pagmamamhalan;

Ibigin lang ako ng buong katapatan,

Pangakong hinding-hindi kita iiwanan.